مکان های عجیب و غریب همه جای وجود دارند و ایران هم از این قائده مستثنی نیست! ایستا یکی از همان موارد است که اگر درباره اش بشنوید؛ حسابی شوکه خواهید شد. این روستا در حوالی شهر طالقان استان البرز جای گرفته و شرایط بسیار متفاوتی با سایر مناطق کشور دارد. اگر دل تان می خواهد سفر در زمان را تجربه کنید، فقط کافی ست تا به راهی این محل بشوید. جایی که به هیچ وجه در آن به اثری از تکنولوژی و فناوری بر نمی خورید؛ همه چیز درست شبیه دوره قاجار است و حتی وسیله ساده ای مانند ساعت هم پیدا نمی شود. یک روال کاملا سنتی و آرام در محیطی سرسبز و خرم که همه مردم با آرامشی باور نکردنی در آن زندگی می کنند. تا انتهای این مقاله همراه ما باشید تا بیشتر عقاید و هنجار های اهالی عجیب ایستا را بشناسید. قوم و نژاد ساکنین این روستا همگی جزو اقوام ترک محسوب می شوند و به زبان ترکی هم صحبت می کنند. تنها چیزی که خیلی بعید است با آن روبه رو شوید؛ رواج تعصب روی خون و نژاد است. در واقع آن ها آن را بی معنی می دانند.
اعتقادات دینی و مذهبی شاید اگر قرار باشد تا معتقد ترین و یا حتی متعصب ترین مردم ایران را نام ببریم باید از اهالی ایستا صحبت کنیم. آنها همگی مسلمان و شیعه هستند و مرجع تقلید شان مرحوم میرزا صادق مجتهد تبریزی نام داشت. ایشان یکی از مخالفان جدی و سرسخت مشروطیت در ایران بود، از فتوا های مهم این فقیه که در واقع به سر رشته و الگوی اصلی ساکنین حال حاضر این محل تبدیل شده باید به طرد مطلق اندیشه تجدد و دستاورد هایش اشاره کرد. همچنین ایستایی ها خود را تنها منتظران واقعی امام زمان حضرت مهدی می دانند؛ آن ها بر این باورند که از دوره مشروطه به این طرف آخر الزمان است و باید قویا از اندیشه های دینی خود مراقبت کنند. نکته جالبی که در این زمینه وجود دارد این است که آن ها اصلا سعی ای در قبولاندن تفکرات شان به دیگران ندارند؛ بلکه خودشان را به نوعی از سایرین جدا کرده و به شیوه مورد پسندی که می شناسند زندگی می کند. اعتقادات سفت و سخت مذهبی رایج، موجب شده تا به این لحظه هیچ کسی تصویری از زنان این روستا ندیده باشد. علاوه بر این، آن ها آغاز و پایان ماه رمضان و در کنار آن تایین اوقات شرعی خود شان به عهده گرفته اند و به معنای واقعی کلمه در همه موارد خود کفا و مستقل محسوب می شوند.
دوری از هر نوع تکنولوژی شما هرگز در این محیط به انواع وسایل نقلیه مانند موتور و خودرو بر نمی خورید. اغلب کشاورزی با گاو آهن و دیگر روش های سنتی صورت می گیرد. غذا ها و خوراک کاملا محلی و ارگانیک و مصرف گوشت ان هم تنها گوشت حیوانات نر وحلال، به اندازه قابل تاملی پایین است. تلوزیون و رادیو در آن جا وجود ندارد و بنا بر اطلاعات بدست آمده مراسمات ختم و ازدواج به ساده ترین شکل ممکن و بدون هرگونه تجملات و سر و صدا انجام می شود.در این روستا آهنگری، نخ ریسی، نجاری و شیشه گری به دست خود مردم انجام شده و در موارد معدودی امکان دارد از محل زندگی شان خارج شوند. احتملا باور تمام این حرف ها برای ما اصلا آسان نیست اما آن ها سالیان سال است که با همین روش روزگار می گذرانند. شاید در مجموع بین جمعیت دو یا سه نفر را پیدا کنید که از آن جا خارج شده باشند. وقتی از آرامش باور کردنی ای که در این محیط در جریان است صحبت می کنیم؛ شاید بتوانید تصویر آن را در ذه تان بیافرینید. این مردم هرگز بر سر پول و مال با هم درگیر نمی شوند و شیوه کاملا ساده زیستانه و بی تجملی انخاب کرده اند؛ بسیار بعید است در هیچ کجای دیر جهان بشود همچین فضا و اهالی ای را پیدا کرد.
سبک زندگی رایج اهالی حتما تا ب این لحظه تا حد بالایی با ساکنین ایستا آشنا شده اید اما هنوز چیز های زیادی برای دانستن وجود دارد. این مردم شناسنامه ندارند و در هیچ آمار رسمی کشوری رد و نشانی از آن ها یافت نمی شود. شاید در آینده شاید باشیم که روال فعی تغیر کند اما به هر صورت از الان نمی توان پیش بینی کرد. همان طور احتمالا حدس زده اید، درس خواندن نیز در این فضا متفوت از سایر مکان هاست. در آنجا به جای مدرسه بچه ها به مکتب می روند و علوم قرآنی و دینی، خوشنویسی و موارد این چنینی می آموزند. در مجموع کتاب های موجود در روستا شاید از 20 جلد هم عبور نکند. هر چند اطلاعات خیلی زیادی در دست نیست اما شنیده ها ادعا می کنند که دختر ها در ایستا زود ازدواج کرده و به طور کلی سن تاهل پایین است. آن ها در سبک لباس پوشیدن هم شباهت زیادی به مردم دوره قاجار دارند و کلاه های پشمینه سر کرده و لباس های بلند می پوشند. همان طور که پیش تر هم اشاره کردیم، ساکنین خاص ایستا هرگز سعی نکرده اند تا عقاید شان را به کسی تحمیل کنند؛ تا جاییکه بچه ها هم اگر بخواهند می توانند پس از سن تکلیف آن جا را ترک کنند؛ این قاعده بیشتر درباره پسران صدق می کند اما بلاخره وجود دارد. آن ها کاملا سرگرم زندگی آرام و بی سرو صدای خود در دل طبیعت زیبای طالقان هستند. یکی از روایاتی که درباره این محیط وجود دارد، منع آمد و شد زن های غریبه در روستا ست؛ که همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. همچنین بنا بر شواهدی پرورش اسب های اصیل و گران قیمت هم سال هاست صورت می پذیرد.
با عضویت در خبر نامه و شبکه اجتماعی سفر باتو از جدیدترین تورها با خبر شوید